🐺 Czy można ufać komuś, kto z natury jest zły? Wilk prosi Żurawia o wyciągnięcie kości z gardła, obiecując wielką nagrodę. Ale czy drapieżnik dotrzyma słowa? Bajka o chciwości i niewdzięczności, z morałem, że nie warto liczyć na wdzięczność u kogoś, kto jest zły z natury. Na podstawie bajki Ezopa.
📚 Dla dzieci 6+
⏳ Czas czytania: ok. 1 minuty
🌞 Świetna do rozmowy o tym, jak ważne jest ostrożne ufanie innym!
⚙️ Możesz przełączyć tło na czarne z białymi literami – wystarczy kliknąć niebieskie kółeczko z ludzikiem i wybrać „Wysoki kontrast”.
Artur Oppman
Raz wilk kością się zadławił,
Gardziel sobie zakrwawił,
Już się prawie dusi,
Umierać musi.
Opracowanie: © Piotr P. Walczak
Wilk ucztował szybko i chciwie. Tak szybko, że w końcu ostra kość utknęła mu w gardle. Cierpiał z tego powodu przez wiele dni. Spuchnięte gardło bolało, a w dodatku nie mógł jeść ani pić. Ból był coraz bardziej nieznośny, więc Wilk prosił napotkane zwierzęta, żeby mu pomogły. Te jednak zazwyczaj uciekały, gdy tylko go zobaczyły.
Wilk spotkał w końcu Żurawia i zwrócił się do niego o pomoc.
– Masz długą szyję i sięgniesz głęboko w moje gardło – powiedział z trudem. – Wyjmij kość, a spotka cię z mojej strony wielka nagroda – rzekł do ptaka.
Żuraw długo się opierał, żeby zajrzeć w gardło Wilka. Wkładanie głowy w paszczę najeżoną ostrymi zębami zdecydowanie nie było najlepszym pomysłem. Był jednak bardzo ciekawy obiecanej nagrody, więc w końcu zdecydował się mu pomóc. Wilk szeroko otworzył pysk, a Żuraw włożył do niego głowę i po chwili wyciągnął kość. Wilk zacharczał uradowany, po czym bez słowa zaczął odchodzić, nie spoglądając nawet na Żurawia.
– Zaczekaj! – krzyknął zaniepokojony ptak. – A gdzie moja nagroda?
Wilk przystanął i odwrócił się w stronę Żurawia.
– Powinieneś być zadowolony, że nie zamknąłem pyska, gdy grzebałeś w moim gardle – zawarczał nieprzyjaźnie. – Oszczędziłem ci życie, to wystarczająca nagroda.
Po czym zniknął w zaroślach.
Nie oczekuj nagrody od kogoś, kto zły jest z natury.
luty, 2023

Mam nadzieję, że bajka przypadła Ci do gustu! Jeśli masz ochotę, możesz postawić mi kawę – to pomoże mi tworzyć więcej bajek. Dziękuję! Pozdrawiam, Piotr Walczak
Dodaj komentarz