Słońce wisiało wysoko nad horyzontem, kiedy trzmiel Ambroży leciał z ostatnią porcją pyłku do swojego mieszkania pod czerwonym kamieniem. Zebrał już wszystko, co było do zebrania z tulipanów w ogrodzie leśnika i zastanawiał się głośnym bzyczeniem, gdzie by się tu udać na kolejny oblot.
Poznajcie Arletkę – małą elfkę w błękitnej sukience i ślicznych bucikach. Arletka mieszkała w Zielonym Lesie na łopianowym liściu i bardzo chciała grać na skrzypcach. To było jej największe marzenie odkąd usłyszała i zobaczyła Pana Świerszcza grającego na tym instrumencie w ciepły, letni wieczór.
Gdzieś na środku Pacyfiku, największego oceanu na świecie, rozszalał się potężny sztorm. Pech chciał, że w sam środek żywiołu dostał się żaglowiec z trzydziestoma marynarzami na pokładzie. Fale rzucały statkiem tak, jak dziecko bawiące się pudełkiem zapałek.
Było słoneczne, upalne popołudnie. Na niebie nie było ani jednej chmurki i gorące promienie słońca prażyły niemiłosiernie, co nie jest niczym nadzwyczajnym w Afryce. Mały guziec Tibo odpoczywał w cieniu potężnego baobabu. Był zmęczony. Od wczesnego ranka szukał smakowitych korzeni w dolinie przy wodospadzie.
Pewnego razu, przez wielką pustynię wędrowała karawana. Podróżni jechali na wielbłądach i koniach przez wiele dni, co jakiś czas zatrzymując się w oazach, gdzie uzupełniali zapasy wody i odpoczywali przed dalszą wędrówką.
Ella tęskni za Tatą, który kilka dni temu wyjechał z domu psim zaprzęgiem. Powinien już wrócić, więc dziewczynka martwi się o niego. Tymczasem niesamowity spektakl na niebie, dziwne wstrząsy w pobliżu wioski i legenda opowiedziana przez starą kobietę sprawiają, że Ella wyrusza w nieplanowaną podróż…
Działo się to dawno temu. Tak dawno, że trudno w to uwierzyć. Było wtedy trochę inaczej niż teraz. W rzece Czarnej pływały płocie, brzany i dorodne szczupaki. Po dnie baraszkowały raki i szczerzuje. Powietrze pachniało… Puszcza pełna była zwierząt: małych, średnich, dużych i naprawdę wielkich. Pełzających, pływających, biegających i latających…
Herbus Poziomka był zwyczajnym krasnalem, aż do dnia, w którym całe jego życie przewróciło się do góry nogami. Ten dzień zaczął się całkiem zwyczajnie i nic nie zapowiadało nadciągających wydarzeń. Rozpoczynała się letnia pora jagodowych zbiorów. Wczesnym rankiem krasnal zarzucił na plecy koszyk i udał się na Jagodową Polanę.
Minęło trochę czasu. Planeta drzemała kręcąc się wokół Słońca. Drzemkę przerwał na chwilę jakiś pomruk. Coś zaburczało w jej rozgrzanym wnętrzu. Na powierzchnię Planety, z rumowiska kamieni, dźwignęła się Góra.
W nocy przyśnił mu się sen. Znalazł się w świecie, gdzie rosły dwa drzewa, płynęły dwie rzeki a w niebo wznosiły się dwie góry. Otworzył oczy i popatrzył w czarne niebo z którego mrugały do niego gwiazdy.
Pierwszym, co zobaczył po przebudzeniu, był szybujący w powietrzu Ptak.
– Hej, Ptaku! – zawołał zrywając się na nogi. – Jak to jest latać?
Lew, który był królem sawanny i bały się go wszystkie zwierzęta, spał sobie pewnego popołudnia w wysokiej trawie. Jego wielka głowa, ozdobiona bujną grzywą, spoczywała na potężnych łapach.
Pewien Lis od wielu dni błąkał się po lesie w poszukiwaniu jakiegoś jedzenia. Bezskutecznie myszkował po zaroślach, leśnych duktach i polanach. Nic nie znalazł i nie upolował, czym mógłby napełnić pusty żołądek.
© 2022 Edukacyjne bajki do czytania —
— Góra ↑